Zdobycie Neapolu; Triumf Burbona nad Republikańską Florencją i Koniec Cesarskich Ambicji Napoleona

W gąszczu wydarzeń, które kształtowały losy Włoch w XIX wieku, jedno wyróżnia się szczególnym splendorem: zdobycie Neapolu. Otóż w maju 1815 roku, po stuleciach niepewności i zmian, królestwo Neapolu stało się areną intensywnej walki między siłami konserwatywnymi a rewolucyjnymi.

Z jednej strony mieliśmy dynastię Burbonów, symbol starego porządku, dążących do odzyskania utraconej władzy nad Królestwem. Z drugiej, republikanie z Florencji, podsyceni ideałami wolności i jedności Włoch, walczyli o utworzenie niepodległego państwa.

Tłem tego starcia były turbulencje wywołane upadkiem Napoleona Bonapartego. Wraz z jego klęską europejskie mocarstwa postanowiły przywrócić stary porządek, co oznaczało likwidację republik i restaurację monarchii. Neapol, dotychczas kontrolowany przez Bonapartego jako część Królestwa Obojga Sycylii, stał się celem obu stron konfliktu.

Burbonowie, wspierani przez Austrię i Anglię, mieli przewagę militarną i doświadczeniem. Republikanie z Florencji, choć mniej liczni, mogli liczyć na poparcie części społeczeństwa włoskiego, które pragnęło wolności i niezależności.

Walki rozpoczęły się w maju 1815 roku. Armia Burbonów pod dowództwem generała Guglielmo Pepe ruszyła na Neapol, napotykając opór ze strony republikańskich oddziałów. Mimo heroicznej walki republikanów, siły Burbonów okazały się zbyt silne.

Zdobycie Neapolu 19 maja 1815 roku oznaczało koniec krótkotrwałej Republiki Partenopejskiej i powrót dynastii Burbonów do władzy. Wydarzenie to miało daleko idące konsekwencje dla Włoch:

• Przywrócenie monarchii w Neapolu: Po zdobyciu Neapolu król Ferdynand IV, zwany “królem-żołnierzem” ze względu na swój udział w walkach o tron, odzyskał władzę nad Królestwem.
• Zakończenie okresu rewolucyjnych zamieszek: Zdobycie Neapolu zakończyło okres niepokoju i rewolucyjnych ruchów we Włoszech, przywracając stabilność polityczną.

Wpływ na losy Włoch: Zdobycie Neapolu było ważnym wydarzeniem w historii Włoch z kilku powodów:

1. Zmiana geopolityczna: Upadek Republiki Partenopejskiej i powrót dynastii Burbonów wpłynęły na strukturę polityczną Włoch, utrwalając podział na monarchie i stany papieskie.
2. Ożywienie ruchu narodowego: Chociaż republikanie przegrali w Neapolu, ich walka o wolność i jedność Włoch stała się inspiracją dla przyszłych ruchów narodowych.

Zdobycie Neapolu było ważnym wydarzeniem historycznym, które miało daleko idące konsekwencje dla Włoch. Było to starcie idei: konserwatyzmu z rewolucją, starego porządku z marzeniami o wolności i jedności. Chociaż republikańska Florence poniosła klęskę, jej ducha walki przejęli inni.

Antonio Gramsci – Postać Wiodąca w Ruchu Rewolucyjnym

W kontekście walki o wolność i jedność Włoch trudno nie wspomnieć o Antonio Gramscim, włoskim rewolucjoniście, pisarzu i intelektualistce. Urodził się w 1891 roku na Sardynii, a jego życie i praca miały wielki wpływ na rozwój ruchu komunistycznego we Włoszech i na świecie.

Gramsci był jednym z założycieli Włoskiej Partii Komunistycznej (PCI) i pionierem idei marksizmu humanistycznego. Był również krytykiem tradycyjnego marksizmu, który uważał za zbyt ekonomistyczny. Gramsci argumentował, że zrozumienie kultury, społeczeństwa i psychologii jest równie ważne jak analiza struktury ekonomicznej w walce o zmianę społeczną.

Jego praca “Zeszyty więzienne” jest dziełem fundamentalnym dla zrozumienia jego myśli. W tym monumentalnym zbiorze notatek, napisanych podczas jego 10-letniego pobytu w więzieniu faszystowskim, Gramsci analizuje problemy związane z kapitalizmem, imperializmem i rolą inteligencji w rewolucji.

Gramsci wierzył, że zmiana społeczna może nastąpić tylko poprzez budowanie szerokiej koalicji między różnymi grupami społecznymi, a nie poprzez gwałtowne przewroty. Ta koncepcja “hegemonii”, czyli zdolności grupy do zdobycia poparcia innych grup w społeczeństwie, stała się kluczową ideą w teorii marksizmu.

Pojęcia z pracy Gramsciego
Hegemonia	Zdobycie dominacji przez pewną grupę społeczną poprzez przekonanie, nie przymus

Antonio Gramsci był postacią kontrowersyjną. Jego idee spotykały się zarówno z uznaniem, jak i krytyką. Niektórzy oskarżali go o marksizm-leninizm, inni widzieli w nim wizjonera. Bez wątpienia jednak, jego praca miała wielki wpływ na ruch komunistyczny we Włoszech i na świecie.

Zdobycie Neapolu i postać Antonio Gramsciego to dwa przykłady fascynujących wydarzeń z historii Włoch. Pokazują one złożoność tej krainy i jej dążenie do wolności i jedności.